ممتاز غزنی صاو تھوراڑ راولاکوٹ نے رہنے والے دے، لہور نوکری کرنے، چنگا لیخنے،تھوراڑ والے آپے چی وی کیدے کیدے کہولی گینے ،لیکن پولسا کی یو لوک اکثر کوٹنے، اگر پاکستان نی پولس تھوراڑ اچھا ٹھی دہ یو لوک اس نی پِنج تہہ لم اس طرح کڈنے نے، جس طرع لوکیں ابھی نندن نی کڈی سی، لوک دسنے کہ انڈیا نی ساری فوج حالے تک اُس نی مالش کرنی،تھوراڑیہہ والے ویسے لوگ چنگے دے، دلیر پہادر وی دے، جفاکش وی دے، عالم فاضل ڈاکٹر پروفیسر استاد وکیل جج حافظ وی دے، سلیقے نی گل کرنے، سلیقے کنے گل بوجنے،
غزنی صاو نی یو دوئی کتاو دی یو خالص پہاڑی او وی خالص پونچھی زبان وچ لخی دینی،
نِکیاں نِکیاں دلچسپ کہانیاں یو ہر کہرے نیاں کہانیاں دیاں۔ بوں سونے طریقے کنے لخیاں دینی۔
بندہ ہسی ہسی پھٹا ھوئی گینا،
لالہ موسی تھی شروع ہوئی تہہ گھچی دلبر جانی اوپر ختم کیتا دینی۔ ہک ہک کہانی وچ س ،ہنسی مذاخ دا، تہہ مذاخ نے پردے وچ ساڑا چہرہ وی دا،
انیں زرینہ تہہ غفور صاو نہ ذکر بوں جگہ کیتا، لیکن سوچا دکھا تہہ ہر کہرے وچ زرینہ تہہ غفور صاو دے۔
پہاڑی لیخنا تہہ پڑھنا ہون مشکل دہ لوک ہون انگریزی زیادہ بولنیں ، ماضی نیاں خوبصورت روایتاں، اسلامی اخلاقی تہہ معاشرتی قدراں ہون مٹنیاں جلنیاں،
ڈاکٹر صغیر صاو وی یارہ کتاواں لخی خلتے۔ ہون انیں ناں پہاڑی زبان وچ ناول جس ناں ناں مولاچھ دا او وی مارکیٹ وچ آیا اٹھی ۔
غزنی صاو ہوریں بوں سونا کم کیتا، بوں سونی کتاو لخی دینی، ہون یو ساڑا کم دا کہ انہں نی یو کتاو ہِنی یعنی خریدی تہہ آپے وی پڑھاں تہہ دوستیں یاریں وی پڑھے کیا دیاں۔ یو کتاوو کالجیں ، سکولیں نییں لائبریریں وچ وی ہونی چاہنی۔
اپنیاں زبانان کنے محبت کرنے آلا ہر بندہ ہک ہک کتاو خریدے،دوستیں ہنی دیہہ ، سکولیں کالجیں وچ دیا یو ساڑا ساریاں ناں فرض بننا،
سارے کتاو پڑھا انشاءاللہ ہسی ہسی تسیں نیاں بھکیاں دوھریاں ہوئی گیلیاں،
غزنی صاو تسیں لکھ لکھ مارخ۔ تسیں بوں سونی کتاو لخی تس بیمار وی ہوئےسیاہ۔ اللہُ پاک تسیں نانوی زندگی دتی۔ ہون اس نویاں زندکیا کولا فائدہ ٹھوا تہہ لوکیں وی دیا۔
ویسے اسیں لوکیں دنیا اُپر بس ہانڈ ییہ کیتی، کوئی اے جیا کم نہیں کیتا کہ لوک یاد رکھین ،تس زندہ باد، تسیں نے کم زندہ باد، تسیں نیاں کتاواں زندہ باد۔
ماڑیا طرفہ ہیک واری فیر مارخ ہویا ،
اللہ پاک خوش رکھیا کتاو پڑھی تہہ مہاڑیاں وی بکھیاں دوھریاں ہوئی ایاں۔
