اج کئی وریاں بعد اسی سارے بیلی ملے سی۔ آپ بیتیاں تے جگ بیتیاں دا سلسلہ شروع سی۔اچانک مینا کہن لگا اوئے اسحاقے تینوں اوہ گل یاد آ،جدوں تیجی جماعت وچ آپاں گھوڑے تے مضمون لکھیا سی۔اک دن ماسٹر صاحب نے آکھیا سی کہ کل تسی سارے گھوڑے تے مضمون لکھ کے لیانا اے۔ہاں ہاں مینوں وی یاد آگیا میں حافظے تے زور دیندہوئے آکھیا،کیونکہ ساری کلاس وچ سب توں ودھیا مضمون میرا ہی سی۔پر جس طرحاں لکھیا سی اوہ وی بڑی دلچسپ کہانی سی۔ میں کہیا مینے یار پہلاں توں ہی دس کہ توں کس طرحاں مضمون لکھیا سی۔مینا کہن لگا یار ہن تے ایہہ گل لطیفہ ای لگدی اے پر اوہدوں لوکی واقعی بہت بھولے تے سدھے سی۔
تینوں یاد ہی آ جدوں سانوں ماسٹر صاحب نے کہیا سی کہ کل مضمون نہ لکھیا تے سزا ملو گی۔اسی سکولوں آوندے سارے راہ وچ ایہہ ہی سوچدے رہے بھئی گھوڑے تے مضمون کداں لکھاں گے؟ساڈے گھر تے گھوڑا ہے نہیں سی۔سارے پنڈ وچ اوہدوں چار،پنج ہی گھوڑے سی۔میں گھر جا کے اپنے ابے نوں دسیا کہ آج ماسٹر صاحب نے آکھیا اے کہ گھوڑے تے مضمون لکھ کے لیانا اے۔میرا ابا مینوں امر تسریاں دے احاطے وچ لے گیااوتھے جا کے گھوڑے دے کول کھڑا ہو کے مینوں اپنے مونڈیاں تے چک کے کھڑا ہوگیا۔میں جدوں نویں گھڑی ہوئی پنسل نال گھوڑے دے پنڈے تے لکھن لگا گھوڑے نے ہنہنا کے دو کی واری پنڈا چھنڈیا تے نالے ابے دے واہ واہی زور نال لت ماری، میں تے ابا اوہ پراں جا کے ڈگے۔
ابے دی گردن تے، تے نالے میرے سر اُتے واہ وا ساری سٹ لگ گئی مرے تے لہو وی نکل آیا۔ابا مینوں تے گھوڑے نوں گالاں کڈھا دیاں ہویاں گھر آگیا۔نالے ماسٹر صاحب نوں وی واہ واکھریاں کھریاں سنایاں۔بھئی بندہ مج تے،گاں تے،بکری تے کسے ہور جانور تے مضمون لکھن لئی دے دیوے۔ایہہ ماسٹر وی بالاں نوں پھٹے کم ہی دسدے آ۔
ہن توں دس اسحاقے توں کداں لکھیا سی۔
یار میں کیہہ دساں میں جا کے اپنے چا چے نوں دسیا کہ اج گھوڑے تے مضمون ضرور لکھ کے لجانا ایں نہیں تاں ماسٹر صاحب نیں ساریاں نوں سزا دینی آں۔چاچا کنی دیر تے بیٹھا سوچدا رہیا فیر کہن لگا میرا یار معراج دین،چوہدری بندہ اے۔پر اوہدے کول گھوڑا نہیں گھوڑی آ۔توں اس طرحاں کر گھوڑی تے مضمون لکھ لئیں۔میں کہیا نہیں چاچا ساری کلاس میرے نال مخول کرو گی۔ماسٹر نے تے گھوڑے تے کہیا اے۔گھوڑی تے لکھیا تے فیر سزا ہی نہ مل جاوے۔چاچا کہندا چل فیر آپاں معراج دین کول چلئے۔ اوہنوں کسے گھوڑے دے بارے پچھدے آں۔
میں تے چاچا اوہدے بیلی معراج دین کول چلے گئے۔ اوہناں دے ڈیرے تے پہنچے تے اوتھے پلاں ہی معراج دین دا اک بیلی اپنا گھوڑالے کے آیا ہویا سی۔ مینوں تے گھوڑا ویکھ کے چاہ ہی چڑھ گیا۔چاچے نے معراج دین نوں آکھیا کہ اسحاقے دے ماسٹر نے اہنو ں گھوڑے تے مضمون لکھن لئی آکھیا اے۔ایتھے گھوڑا کھڑا ویکھ کے ساڈا تے کم ہی بن گیا۔جے توں اپنے بیلی کولوں اجازت لے دیویں تے اسحاقہ اوہدے گھوڑے تے مضمون لکھ لیوے۔معراج دین کہن لگیا ایہدے وچ پچھن والی کیہڑی گل اے۔تسی سو واری مضمون لکھو چاچے نے چچکدے چچکدے ہوئے پچھیا، بھئی گھوڑا تے نہیں کچھ کہو گا؟
معراج دین نے ہسدے ہوئے آکھیا بھئی گھوڑے نوں کیہہ اعتراض ہووے گا۔اوہدی گل سن کے اوتھے بیٹھے باقی سارے وی ہس پئے۔چاچا شرمندہ جیا ہوگیا تے کہن لگا معراج دین اک گل ہور،بھئی جے گھوڑا تھلے بیہہ جاوے تے اسحاقہ آسانی نال اوہدے اُتے لکھ لوؤ گا۔کھڑے گھوڑے تک تے اوہدا ہتھ ہی نہیں پہنچنا۔چاچے دی گل سن کے سارے لوکاں دا ہس ہس برا حال ہو گیا۔میں تے چاچا اوہناں دا منہ ویکھن لگ پئے بھئی اہدے وچ ہسن والی کیہڑی گل اے۔معراج دین نے مینوں کول بلا کہ میرے سر تے ہتھ پھیردے ہوئے آکھیا۔ نکیا اپنے چاچے نوں سمجھا کہ مضمون کس طرحاں لکھدے آں۔
پر چاچا معراج ایہہ تے مینوں وی نہیں پتہ کہ گھوڑے تے مضمون کداں لکھنا ایں۔میں ڈردے ڈردے دسیا۔واہ بھئی نکیا۔کڈھ اپنی کاپی مضمون لکھن والی۔ معراج دین نے مینوں اپنے کول بیٹھا لیا تے کہن لگا۔میں دسیا کہ میں کاپی لے کے آیا ہی نہیں کلی پنسل ہی لے کے آیا واں۔مضمون کاپی تے نہیں گھوڑے تے لکھنا واں۔معراج دین نے فیر ہسدے ہوئے اپنے اک منڈے نوں آواز ماری کہ اندروں اک کاپی لے کے آ۔
اوہ منڈا جدوں کاپی لے کے آگیا تے معراج دین نے اوہ کاپی مینوں دے دتی تے گھوڑے دے سامنے اک منجھی تے بٹھا دتا تے کہن لگا کہ نکیا تینوں گھوڑے دے وچ جو جوو ی نظر آندا اے اوہ لکھدا جا۔میں کہیا چاچا اک واری تھوڑا جیا دس دے۔معراج دین نے کہیا چل لکھ۔گھوڑا اک وفادار جانور اے۔اہدے کئی رنگ ہوندے نیں۔ایہدا چمڑا بڑا کم آوندا اے۔ایہہ سواری تے باربرادری دے کم آونداے۔
ہن اگوں توں آپ اہدیا ں صفتا ں لکھ تے نالے اہدیاں ساریا گلاں لکھ۔اوتھے بیٹھے سارے بندیاں نے کسے نے کجھ دسیا، کسے نے کجھ دسیا۔میرا تے بڑا ودھیا مضمون تیار ہوگیا۔میں تے ابا چاچے معراج دین دا بہت سارا شکریہ ادا کر کے آ گئے۔اگلے دن سکول گیا تے ماسٹر صاحب نے وی بہت شاباش دتی میرا مضمون ویکھ کے ساری جماعت
نوں وی پتہ لگ گیا کہ مضمون کس طرح لکھنا سی۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
